Van Jeruzalem naar Rome – een serie vieringen over Paulus, wie hij was, wat hem dreef

‘De apostel Paulus is een van de weinigen uit de antieke wereld wiens woorden nog steeds van de bladzijde spatten en ons voor een keuze stellen. Of we het met hem eens zijn of niet – of we hem mogen of niet! – zijn brieven zijn persoonlijk en vurig, soms vermengd met tranen en dan weer plagerig, vaak compact maar nooit saai,’ aldus de theoloog Tom Wright in zijn boek ‘Paulus, een biografie’.
Bepaald knap was hij niet. Zo lezen we in het apocriefe geschrift ‘De handelingen van Paulus en Thecla’ uit de 2e eeuw dat hij was ‘ …. een man klein van gestalte met een kaal hoofd en kromme benen, zijn lichaam nog in goede conditie, zijn wenkbrauwen tegen elkaar gegroeid en een wat kromme neus ……’
Maar belangrijker is de vraag wie hij was, en wat hem dreef. Een energieke, welbespraakte man trok van stad naar stad en sprak over de Ene God en zijn “zoon” Jezus. Hij stichtte kleine gemeenschappen van mensen die geloofden wat hij zei, en daarna schreef hij hun brieven. Een brief overbrugt de afstand. Maar ook de tijd? Er zijn de eerste lezers in de eerste eeuw na Christus en die van vandaag, bijna tweeduizend jaar later. Zijn die brieven nu nog net zo explosief zijn als in de tijd dat hij ze dicteerde?
Uit het feit dat deze brieven tot meer commentaren, preken, proefschriften en congressen heeft geleid dan welk ander geschrift uit de antieke wereld ook, blijkt wel dat wat zich tweeduizend jaar geleden in Zuidoost-Europa en West-Azië afspeelde nu nog net zo opmerkelijk is als toen het feitelijk gebeurde.
6 weken lang volgen we Paulus aan de hand van zijn brieven op zijn weg van Jeruzalem naar Rome.